De Britse premier Cameron wil dat zijn land meer doet in de strijd tegen Islamitische Staat (IS), dat zoals de naam al doet vermoeden, druk bezig is met haar invloed in het Midden-Oosten uit te breiden en een nieuwe staat wil vormen. In ieder geval duidelijke taal van Cameron en dit verdient navolging. Al worden de problemen niet opgelost met alleen luchtacties boven Syrië.
Zolang IS niet daadkrachtig wordt aangepakt zal een groot deel van het Midden-Oosten onder invloed komen van deze Islamitische terreurstaat. Daarbij komt dan nog de welbekende aantrekkingskracht die IS uitoefent op jonge moslims uit ons eigen land en andere EU-lidstaten.
Zeker, er wórdt actie ondernomen tegen IS en hier en daar worden successen geboekt en verliest IS terrein. Echter, tegelijkertijd zit IS niet stil en probeert men voet aan de grond te krijgen in andere 'faal-staten', zoals Libië en Gaza. Dat lijkt te gaan lukken. Daarnaast heeft IS een goed geoliede propagandamachine opgebouwd, waarbij volop gebruik wordt gemaakt van social media etc. Met andere woorden, op het moment dat u dit leest kan het zomaar het geval zijn dat een werkloze jongere van Islamitische afkomst in Amsterdam, Londen of de buitenwijken van Parijs via Facebook of Youtube wordt gehersenspoeld. Dat vraagt om een andere aanpak dan bombardementen uitvoeren boven Syrië. Vooral omdat dit probleem bepaald geen 'ver-van-mijn-bed-show' is.
We zullen nooit weten wat er zou zijn gebeurd als de Verenigde Staten actie zouden hebben ondernomen na het overschrijden van de 'rode lijn'. Die 'rode lijn' had betrekking op de inzet van gifgas door het Syrische leger. De actie kwam er helaas niet, na geaarzel in het Witte Huis en een diplomatiek handigheidje van de Russen. Feit is in ieder geval dat de situatie er sindsdien bepaald niet beter op is geworden. De (vuile) oorlog in Syrië woedt onverminderd voort en, zoals gezegd, de invloed van IS neemt alleen maar toe.
Men zal voor een allesomvattende aanpak moeten kiezen om dit ziekelijke extremisme te beteugelen. Het aanpakken van de gevolgen zoals oorlogsgeweld, terreur, de vluchtelingenstroom richting Europa, radicalisering van jongeren, onderdrukking, etc. etc., vereist handelend optreden. Voor een afwachtende, aarzelende houding zal een hoge prijs moeten worden betaald. Afwachten is geen optie!
Zolang IS niet daadkrachtig wordt aangepakt zal een groot deel van het Midden-Oosten onder invloed komen van deze Islamitische terreurstaat. Daarbij komt dan nog de welbekende aantrekkingskracht die IS uitoefent op jonge moslims uit ons eigen land en andere EU-lidstaten.
Zeker, er wórdt actie ondernomen tegen IS en hier en daar worden successen geboekt en verliest IS terrein. Echter, tegelijkertijd zit IS niet stil en probeert men voet aan de grond te krijgen in andere 'faal-staten', zoals Libië en Gaza. Dat lijkt te gaan lukken. Daarnaast heeft IS een goed geoliede propagandamachine opgebouwd, waarbij volop gebruik wordt gemaakt van social media etc. Met andere woorden, op het moment dat u dit leest kan het zomaar het geval zijn dat een werkloze jongere van Islamitische afkomst in Amsterdam, Londen of de buitenwijken van Parijs via Facebook of Youtube wordt gehersenspoeld. Dat vraagt om een andere aanpak dan bombardementen uitvoeren boven Syrië. Vooral omdat dit probleem bepaald geen 'ver-van-mijn-bed-show' is.
We zullen nooit weten wat er zou zijn gebeurd als de Verenigde Staten actie zouden hebben ondernomen na het overschrijden van de 'rode lijn'. Die 'rode lijn' had betrekking op de inzet van gifgas door het Syrische leger. De actie kwam er helaas niet, na geaarzel in het Witte Huis en een diplomatiek handigheidje van de Russen. Feit is in ieder geval dat de situatie er sindsdien bepaald niet beter op is geworden. De (vuile) oorlog in Syrië woedt onverminderd voort en, zoals gezegd, de invloed van IS neemt alleen maar toe.
Men zal voor een allesomvattende aanpak moeten kiezen om dit ziekelijke extremisme te beteugelen. Het aanpakken van de gevolgen zoals oorlogsgeweld, terreur, de vluchtelingenstroom richting Europa, radicalisering van jongeren, onderdrukking, etc. etc., vereist handelend optreden. Voor een afwachtende, aarzelende houding zal een hoge prijs moeten worden betaald. Afwachten is geen optie!
Reacties
Een reactie posten