Afgelopen week pleitte de PvdA voor erkenning van een Palestijnse staat. Nederland zou, in navolging van Frankrijk, over moeten gaan tot erkenning als de vredesonderhandelingen mislukken, om het vredesproces een impuls te geven en om verdere escalatie te voorkomen.
Het lijkt mij dat het 'strategische moment' nog lang niet is aangebroken om over te gaan tot erkenning van een Palestijnse staat. Waarom niet?
1. Het lijkt me voor de hand liggen dat de 'Palestijnse Autoriteit' de vredesonderhandelingen, voor zover we die serieus kunnen nemen, zullen laten mislukken als men daarvoor wordt beloond met een zelfstandige staat. Met andere woorden; het belonen van slecht gedrag is nooit een goed idee, en zeker niet in dit geval. Zolang Abbas de daders van steekincidenten de hemel in prijst, zou hem slechts de 'beloning' van scherpe internationale veroordeling, sancties tegen de 'Palestijnse Autoriteit' en onmiddellijk aftreden moeten toekomen. Overigens, wat is de waarde van erkenning van een Palestijnse staat als deze de staat Israël niet erkent?
2. Het is niet in het belang van de Palestijnen om een gebied wat officieus nu al een 'failure state' is, te formaliseren tot officiële staat. Corruptie, als gevolg van oneindig veel financiële hulp in de laatste decennia, viert hoogtij, van wederopbouw in de Gaza is geen sprake, het graven van tunnels heeft voor IS-light (Hamas) voorrang en de uitzichtloze economische situatie vormt een ideaal fundament voor het oprichten van een tweede Islamitische Staat.
3. Het bieden van economisch perspectief voor de Palestijnse bevolking, het garanderen van burgerrechten, het bieden van een democratische rechtsstaat en het uitbannen van radicalisme kon weleens eerder bereikt worden als men het idee van een 'Eén-staat-oplossing' gaat onderzoeken.
Vooralsnog is er sprake van een bloedige patstelling waarin allereerst de Palestijnse bevolking moet gaan 'bewegen'. Het 'strategische moment' om dat te doen is juist nu. In plaats van zich te laten ophitsen door een corrupt Abbas-regime en en zich te laten verleiden tot blinde haat, is het raadzaam als de doorsnee Palestijn eens tot tien gaat tellen en nog eens nadenkt over de toekomst van de talrijke Palestijnse jeugd.
De internationale gemeenschap moet tevens even tot tien tellen. Het is bijzonder ongeloofwaardig om de krachten te bundelen voor het vernietigen van de Islamitische Staat in Syrië en tegelijkertijd diplomatie en geld te investeren in de oprichting van een de facto tweede Islamitische Staat een paar honderd kilometer verderop.
Het lijkt mij dat het 'strategische moment' nog lang niet is aangebroken om over te gaan tot erkenning van een Palestijnse staat. Waarom niet?
1. Het lijkt me voor de hand liggen dat de 'Palestijnse Autoriteit' de vredesonderhandelingen, voor zover we die serieus kunnen nemen, zullen laten mislukken als men daarvoor wordt beloond met een zelfstandige staat. Met andere woorden; het belonen van slecht gedrag is nooit een goed idee, en zeker niet in dit geval. Zolang Abbas de daders van steekincidenten de hemel in prijst, zou hem slechts de 'beloning' van scherpe internationale veroordeling, sancties tegen de 'Palestijnse Autoriteit' en onmiddellijk aftreden moeten toekomen. Overigens, wat is de waarde van erkenning van een Palestijnse staat als deze de staat Israël niet erkent?
2. Het is niet in het belang van de Palestijnen om een gebied wat officieus nu al een 'failure state' is, te formaliseren tot officiële staat. Corruptie, als gevolg van oneindig veel financiële hulp in de laatste decennia, viert hoogtij, van wederopbouw in de Gaza is geen sprake, het graven van tunnels heeft voor IS-light (Hamas) voorrang en de uitzichtloze economische situatie vormt een ideaal fundament voor het oprichten van een tweede Islamitische Staat.
3. Het bieden van economisch perspectief voor de Palestijnse bevolking, het garanderen van burgerrechten, het bieden van een democratische rechtsstaat en het uitbannen van radicalisme kon weleens eerder bereikt worden als men het idee van een 'Eén-staat-oplossing' gaat onderzoeken.
Vooralsnog is er sprake van een bloedige patstelling waarin allereerst de Palestijnse bevolking moet gaan 'bewegen'. Het 'strategische moment' om dat te doen is juist nu. In plaats van zich te laten ophitsen door een corrupt Abbas-regime en en zich te laten verleiden tot blinde haat, is het raadzaam als de doorsnee Palestijn eens tot tien gaat tellen en nog eens nadenkt over de toekomst van de talrijke Palestijnse jeugd.
De internationale gemeenschap moet tevens even tot tien tellen. Het is bijzonder ongeloofwaardig om de krachten te bundelen voor het vernietigen van de Islamitische Staat in Syrië en tegelijkertijd diplomatie en geld te investeren in de oprichting van een de facto tweede Islamitische Staat een paar honderd kilometer verderop.
Reacties
Een reactie posten