"Folia met blote borsten mag niet" kopte een artikel in de papieren editie van het Parool gisteren. Mag niet meer, beter gezegd. De Hogeschool van Amsterdam vond het kennelijk een minder geslaagd idee als tijdens een open dag aspirant-studenten en hun ouders geconfronteerd zouden worden met een afbeelding van blote borsten op de voorpagina van het studentenblad. Om die reden is afgelopen vrijdag de laatste editie van het studentenblad uit de bakken gehaald. Dit is niet bepaald een sterke actie. Met deze (zelf)censuur (ook al zou het maar voor één dag zijn en betreft het niet alle faculteiten) wordt een verkeerd signaal afgegeven.
Het onbegrip en de woede hierover bij de redactie van Folia is zeer terecht. Intussen lijkt de casus duidelijk. De HvA wil vooral de islamitische (aspirant)student en zijn/haar ouders niet van zich vervreemden. De nieuwe preutsheid is nauwelijks op een andere manier te verklaren. Of het is een merkwaardige vorm van zelfcensuur. Het was in ieder geval beter geweest als het studentenblad gewoon zichtbaar in de bakken had gelegen. Op die manier had iedere aspirant-student (en zijn/haar ouders) zelf een afweging kunnen maken om het blad al dan niet door te bladeren. Door spontaan protest op de open dag zal het weinigen zijn ontgaan wat op de voorpagina van de Folia stond afgebeeld. Het is maar goed dat de getoonde slappe knieën op een alerte respons kon rekenen.
De gewraakte vover van het studentenblad Folia |
Een ander bedenkelijk voorbeeld van slappe knieën vormt het besluit van de Universiteit van Amsterdam om vijf stilteruimtes (de facto gebedsruimtes) in te richten. Vorig jaar werd al het besluit genomen om stilteruimtes in te richten. Afgelopen vrijdag werd bekend dat in totaal vijf stilteruimtes worden gefaciliteerd. Een opmerkelijk besluit. Immers, tot voor kort werden dergelijke voorstellen voor gebedsruimtes van de hand gewezen met een verwijzing naar de scheiding van kerk en staat. Vanwege een bezetting van een eigen stilteruimte in het P.C. Hoofthuis door bepaalde studenten en hun aanhoudende protesten is men toch gezwicht. Een slechte zaak. Waarom is niet vastgehouden aan het principe van secularisme? Waarom niet de rug recht gehouden?
Zeker, een rechte rug houden betekent dat men weleens op een 'nee' wordt getrakteerd. Vervelend wellicht maar met standvastigheid neemt de kans toe dat de toekomstige vraag of sprake is van een open en vrije samenleving met een volmondig 'ja' kan worden beantwoord.
Reacties
Een reactie posten